پرینت
بازدید: 3618

«بنام خدا»

[مواجهه با تاریخ] 

 

-      سه شنبه‌ای است در آستان غروبی نه چندان غمگین

                    در قلمرو حکومت سکوتی بس سنگین

-      ماه پر تلألوِ کامل در پس زمینۀ آبی خوشرنگین

                    در قاب آسمان اوین به سان نگین

-      تصادمی! تقارنی؛ هم شب چارده قَمَرین

                    هم چاردهِ برجِ امردادِ ایران زمین

-      شب چارده؛ بی‌اختیار یادآور ماه بالغ منوّرین

                                        و چارده مرداد؛ سالگشت مشروطه، نوگلِ سدۀ واپسین

-      به ذهن که رجوع کنی ماه تابانِ شب چهاردهمین

                    کمک کار توصیف و تمثیل و تشبیه مصنّفین

-      آشنا واژۀ کلام آهنگین

                    همردیف چشمانِ مشکین و طرّه‌های مُشکین

-      مددیارِ نظم پردازانِ قدیم، میانه، نوین

                                         صاحب جایگاهی در لالاییِ جان نوازِ مادر، پیش از خواب مَلمَلین

-      نشانه‌ای برای عشاق در شبهای بیم و امید نمکین

                    یا بهانۀ قراری برای پیوندی پس از یک «بله» شیرین

-      و هم نماد روشنایی در دلِ سیاهیِ ننگین

                    از منظرِ انسانِ آرمان‌دارِ صاحبِ مِهر و کین

-      بگذار بگذریم از مکان شناسیِ سیاره‌ای بسا دور از زمین

                                        رو کنیم به موقع تاریخیِ مشروطه، گمگشته دیرینِ مردمِ این سرزمین

-      جنبشی، تکانه‌ای در حدود یک سده پیش ازین

                    راه برون رفتی از سلطنت مطلقه سیاهکاران قجرین

-      ره یافتی که به ذهن مردمان مستأصل آن زمان شد نقشین؛

                    سلطنت مشروطه شود به پذیرش قواعد، به تمکین

-      زمامداریِ «خدایگانِ» بی‌مهارِ سلاطین

                    اعتنا کند، ملزم شود به رعایت قوانین

-      در بطن این آرمان بلندِ بحقِ نسلهای پیشین

                    دلها بسته شد به تأسیس عدالتخانه‌ای با دیوارهای مرمرین

-      چنین تصوری بوجود آمد در مخیّله قائمین، مجاهدین

                    که لق شدست دندان نیش زهرین حاکمین

-      شوقی برخاست از ایجاد حزب و صنف و انجمنهای نوآئین

                    آگاهیها برتراوید، دل روشنی‌ها به فروزید از نشریات وزین

-      صور آزادی اسرائیل برخاست و سرود بشارت عارف از قزوین

                    نو دوران حریتی به پا شد به سان جشنی اهورایین

-      اما برغم اینهمه دل خوشی مردمی و شکل بستن برخی انگاره‌های موسسین

                    کوته فصلی بود، فرّار بهاری بود آن جنبش آرمانین

-        در شبان روزهای تنهاییِ مفرطِ بی‌هیچ همنشین

                    در تک افتادگی محضِِ بی‌آن و این

-        با          یارو به دیوار و درِ                         سنگین و آهنین

چه در حد فاصل                           چه دَر هواخوری کوتهِ تند

                                                                                                    گذرین

-        نیک فرصتی است برای اندیشه برای صحبت بی‌کلام متین

مغتنم اوقاتی است بهر پرسش و پاسخ با خود، 

 مصاحبتی پر طنین

-        سلسله پرسشهایی از ابتدا، میانه‌ها تا بازپسین

پیرامون موجودین، متقدمین، متأخرین

-        سه شنبه عصری که دو چارده بودند قرین

ذهن من زیر باران چرا چراهای مشروطه، بارانی سوزنین

-        چرا در بطن مام میهن بند نشد آن نوجنین

چرا پدران به فکر بستری، گهواره‌ای نبودند برای آن

نازنین

-        چه شد که طمطراق و ذوق زدگی دوران آتشین

غلبه کرد بر دغدغه بناگذاری ساختارهای نهادین

-        به چه روی احدی از میان انبوه فعالین

بهایی نداد به امکان باز برخاست مرتجعین

-        چگونه شد که دوران، کوته مدتی پس از این

تن داد به چکمه، گزمه، عربده، سرپنجه‌های خونین

-        چه سان عرصه مهیّا شد در پی سستی غافلین

برای رقص چندش آور احمد قصاب و پزشک احمدی

و لب دوزی عاشقین

-        آیا ما مردم ایران زمین نسلی ز پی نسل آخرین

نذر داریم برای دور زدن و طی زمین و رسیدن به نقطه

 اولین

-        پژواک رگبار پرسشها پیچید در سرم در کاسۀ گنبدین

در این گیرودار در آخر هواخوری

-        گنجشگکی از برابرم پرید پرنشاط جست و خیزین

بزبان خویش تند و تیز به گوشم گفت نیست مواجهه با تاریخ، اینچنین

-        پرش وجدین و نجوای یادآورانه تلنگرین 

۱۴ مرداد ۸۳

اوین

مسیر جاری:   صفحه اصلی در خلوت خویشسروده‌ها
| + -
استفاده از مطالب سایت با ذکر ماخذ مجاز می‌باشد